Μπλουζάκια του Ισραηλινού Στρατού  Χυδαία και ανατριχιαστικά μπορούν να χαρακτηριστούν τα λογότυπα σε μπλούζες του Ισραηλινού στρατού. Στόχαστρα που σημαδεύουν έγκυες, μικρά παιδιά ρατσιστικά σχόλια και εικόνες που θα ζήλευε και η χιτλερική προπαγάνδα αναδεικνύουν την αποκτήνωση όχι μόνο του πολέμου αλλά και της πολεμικής μηχανής του Ισραήλ |
 | Μετά το θάνατο του καθηγητή, ο Χατσίκο υιοθετήθηκε από συγγενείς της οικογένειας. Ξαναγυρνούσε όμως κάθε πρωί στο σταθμό και περίμενε μέχρι το απόγευμα ψάχνοντας απεγνωσμένα για τον σύντροφό του. Αυτό συνεχιζόταν καθημερινά για επτά (7) ακόμα χρόνια!!!. Η ιστορία του δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα του Τόκιο το 1932, από ένα νεαρό δημοσιογράφο που έμαθε την Ιστορία του σκύλου και άγγιξε τις καρδιές όλων. Η συγκίνηση ήταν μεγάλη και η συναισθηματική φόρτιση ακόμα μεγαλύτερη. Έτσι Τον Απρίλιο του 1934, και όταν ακόμα ο Χατσίκο ζούσε, στήθηκε στο σιδηροδρομικό σταθμό το μπρούτζινο άγαλμά του. Ο Χατσίκο έγινε το ζωντανό σύμβολο της απόλυτης αφοσίωσης. |
 | "Hachiko" - A Dog's Story (2009) |
 | Ο Λεάο είναι ένας κοπρίτης (όχι του Πάγκαλου!), μπάσταρδος, αγνώστου ράτσας. Γεννήθηκε στην Βραζιλία, άγνωστο πότε, ένας σκύλος προλετάριος. Είναι όμως όπως και ο Χατσίκο, ένα ακόμα σύμβολο αφοσίωσης στην ζωή και στον θάνατο. Παραμένει φρουρός εδώ και έξη μέρες πάνω από τάφο της αφεντικίνας του Κριστίνας Μαρία Σεζάριο Σαντάνα, η οποία έχασε την ζωή της στην πόλη Τερεσόπολις του Ρίο ντε Τζανέϊρο στην Βραζιλία, θύμα των πρόσφατων καταστροφικών πλυμμηρών που έπληξαν την περιοχή. Εν μέσω των συνεργείων των ομάδων διάσωσης, των ανοιγμένων τάφων που γεμίζουν πτώματα, στέκεται ακοίμητος φρουρός και σύντροφος, τιμώντας τις "Θείες Γραφές" ένος παράξενου Θρησκευτικού όρκου. Σαν αυτόν που δίνουν οι νιόπαντροι: "Μαζί στην Ζωή και στον Θάνατο" Και η Ιστορία συνεχίζεται... |
 | Γεώργιος Σουρής (1853 - 1919) Γιά τον Συριανό Γεώργιο Σουρή δεν χρειάζεται να γράψουμε πολλά. Ελεύθερο, ανοιχτό μυαλό της εποχής με εξαιτερική οξυδέρκεια και ικανότητα στην στιχουργική (δεν θα τον έλεγα ποιητή). Πραγματικά πρωτοπόρος και ιδεαλιστής, αρνείται και αντιμάχεται κάθε "Κατεστημένο", είτε προερχεται από τον Πολιτικό, τον Πνευματικό, τον Εκκλησιαστικό, τον Κοινωνικό χώρο και μέσα από τους στίχους του, σατυρίζει και καυτηριάζει τα κακώς κείμενα της Εποχής του. Μέσα από τα έντυπα "ΡΑΜΠΑΓΑ", "ΑΣΜΟΔΑΙΟ", "ΑΣΤΥ" και "ΜΗ ΧΑΝΕΣΑΙ" με τις παρεμβάσεις του ταράσσει τα λιμνάζοντα νερά της Κοινωνικής απάθειας. Ακολουθεί η Εφημερίδα "ΡΩΜΗΟΣ" , που δημιούργησε ο ίδιος, μέσα από την οποία κοινοποιεί με ποιήματα(;) τις απόψεις και τις σκέψεις του. Μέσα στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, εξαιρετικά επίκαιρο είναι και το ποιήμα του "Ανθολογία της Οικονομίας". Λες και γράφτηκε σήμερα και όχι ένα αιώνα πίσω. Διαβάστε αυτό το εξαιρετικό σατυρικό ποιήμα, του σύγχρονου "Αριστοφάνη", και δείτε ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει και σήμερα. Τραγικό..... |
| Ποιὸς εἶδε κράτος λιγοστὸ Σ᾿ ὅλη τὴ γῆ μοναδικό, ἑκατὸ νὰ ἐξοδεύῃ καὶ πενήντα νὰ μαζεύῃ; Νὰ τρέφῃ ὅλους τοὺς ἀργούς, νἄχῃ ἑπτὰ Πρωθυπουργούς, ταμεῖο δίχως χρήματα καὶ... δόξης τόσα μνήματα ; Νἄχῃ κλητῆρες γιὰ φρουρὰ καὶ νὰ σὲ κλέβουν φανερά, κι ἐνῷ αὐτοὶ σὲ κλέβουνε τὸν κλέφτη νὰ γυρεύουνε ; Κλέφτες φτωχοὶ καὶ ἄρχοντες μὲ ἅμαξες καὶ ἄτια, κλέφτες χωρὶς μία πῆχυ γῆ καὶ κλέφτες μὲ παλάτια, ὁ ἕνας κλέβει ὄρνιθες καὶ σκάφες γιὰ ψωμὶ ὁ ἄλλος τὸ ἔθνος σύσσωμο γιὰ πλούτη καὶ τιμή. Ὅλα σ᾿ αὐτὴ τὴ γῆ μασκαρευτῆκαν ὀνείρατα, ἐλπίδες καὶ σκοποί, οἱ μοῦρες μας μουτσοῦνες ἐγινῆκαν δὲν ξέρομε τί λέγεται ντροπή. Ὁ Ἕλληνας δυὸ δίκαια ἀσκεῖ πανελευθέρως, συνέρχεσθαί τε καὶ οὐρεῖν εἰς ὅποιο θέλει μέρος. Χαρὰ στοὺς χασομέρηδες! χαρὰ στοὺς ἀρλεκίνους! σκλάβος ξανάσκυψε ὁ ρωμιὸς καὶ δασκαλοκρατιέται. | Γι᾿ αὐτὸ τὸ κράτος, ποὺ τιμᾶ τὰ ξέστρωτα γαϊδούρια, σικτὶρ στὰ χρόνια τὰ παλιά, σικτὶρ καὶ στὰ καινούργια! Καὶ τῶν σοφῶν οἱ λόγοι θαρρῶ πὼς εἶναι ψώρα, πιστὸς εἰς ὅ,τι λέγει κανένας δὲν ἐφάνη... αὐτὸς ὁ πλάνος κόσμος καὶ πάντοτε καὶ τώρα, δὲν κάνει ὅ,τι λέγει, δὲν λέγει ὅ,τι κάνει. Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαῖο, ὕφος τοῦ γόη, ψευτομοιραῖο. Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης, λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης. Σπαθὶ ἀντίληψη, μυαλὸ ξεφτέρι, κάτι μισόμαθε κι ὅλα τὰ ξέρει. Κι ἀπὸ προσπάππου κι ἀπὸ παπποῦ συγχρόνως μποῦφος καὶ ἀλεποῦ. Καὶ ψωμοτύρι καὶ γιὰ καφὲ τὸ «δὲ βαρυέσαι» κι «ὢχ ἀδερφέ». Ὡσὰν πολίτης, σκυφτὸς ραγιᾶς σὰν πιάσει πόστο: δερβεναγᾶς. Θέλει ἀκόμα -κι αὐτὸ εἶναι ὡραῖο- νὰ παριστάνει τὸν εὐρωπαῖο. Στὰ δυὸ φορώντας τὰ πόδια πού ῾χει στό ῾να λουστρίνι, στ᾿ ἄλλο τσαρούχι. Δυστυχία σου Ἑλλάς, μὲ τὰ τέκνα ποὺ γεννᾶς. Ὦ Ελλάς, ἡρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα; |
 | ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ Ο Απόστολος Γκλέτσος έγινε γνωστός σαν ηθοποιός (αισχίστου είδους) με την επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά "Ψίθυροι καρδιάς". Προσωπικότητα με ένα απίστευτο μείγμα: τσαμπουκά-μάγκα και ερωτικού sex-symbol. Τίποτα από τα δύο δεν είναι. Κατά την γνώμη μου είναι ένας απλός πολίτης, που προσπάθησε να επιβιώσει στην γκλαμουριά της υποκουλτούρας του θεάματος. Φυσικά δεν τα κατάφερε και ευτυχώς... Πολίτης με αγωνιστικές ανησυχίες και από ότι φαίνεται διάθεση, ασχολήθηκε με τα κοινά και σαν συνεργαζόμενος κατέβηκε στον εκλογικό στίβο με το Κ.Κ.Ε, ανεπιτυχώς. Οι σχέσεις με τον Περισσό σιγά-σιγά ξεθύμαναν και ο Απόστολος κατέβηκε σαν ανεξάρτητος υποψήφιος Δήμαρχος στην Στυλίδα (που υπεραγαπά) και φεύ δικαιώθηκε. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει σαν Δήμαρχος, γιατί πέρα από το όραμα θέλει και ικανότητες και γνώσεις άλλες από αυτές που διαθέτει. Όμως η κίνησή του δείχνει ότι τουλάχιστον δεν αδιαφορεί. Κάτι είναι και αυτό. Με την κίνηση του ταρακούνησε το τέλμα της απάθειας των πολιτικάντηδων και για μένα είναι αρκετό.... |
Back to TOP
© Blogger template 'Isfahan' by Ourblogtemplates.com 2008